[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
Ik zat naast Ivon het was een erge stilte in de kamer.
Opeens zie ik Olivia hard aangelopen met Edward achter haar.
"Edward wil jij het uitleggen of moet ik het doen ?"
Edward keek een beetje schuldig naar de grond "Dat dacht ik al." zei ik wat bot.
"Nou ik zal er niet langer om gaan draaien ik heb mijn eerste missie als ridder gekregen en ik moet jullie allemaal per direct verlaten." zei ik met een trillerige stem.
Ivon keek me met tranerige ogen aan.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar Merel, gelijk sprongen er al allemaal beelden door mijn hoofd.
Wat als hetzelfde met haar zou gebeuren als met die man ? Wat als .. wat als ? spookte er door mijn hoofd heen.

Merel :
Ik liep met tranen in mijn ogen richting Olivia.
"Als je contact met me wilt kan je dat doen via Edward en als er maar dan ook iets is waarbij je me nodig hebt dan geef je een gil en dan sta ik bij je."
Ik omhelsde haar even.
Edward tikte op mijn schouder "Merel het is tijd.."
Ik knikte.
Ik rende op Ivon af en drukte mijn lippen stevig tegen de zijne hij drukte mij stevig tegen hem aan.
"Ik hou van je vergeet dat niet."
Er liepen tranen over zijn wangen.
Ik liep snel de kamer uit.
Er stond een lakei klaar met mijn tas met wat belangrijke spullen.
Ik kleden me in een andere kamer snel om met een blouse en een broek en lederen schoenen mijn har op een staart.
Ik pakte de zak en liep naar de stalknecht die klaar stond met Eros.
"Mijn trouw paard we gaan op avontuur."
Robin kwam opeens snel aan gerend.
Hij omhelsde me stevig "Het gaat je goed."
Ik knikte en klom op Eros zijn rug.
Ik spoorde hem aan en hij rende het bos in.
Ik stopte heel even toen het paleis bijna uit mijn zicht was er liep weer een traan.
Mijn hand ging naar mijn zilveren ketting.
Ik spoorde Eros weer aan en zette mijn reis voort want de reis die ik moest maken was lang en niet zonder gevaar.

Olivia Elaine Newton

Ik staar nog wat voor me uit en sta dan op, ik wil weglopen maar Edward houd me tegen '' Olivia .. '' zegt hij dan maar ik laat hem niet uitpraten.
Ik ruk mijn arm los en kijk hem niet aan, ik loop door.
Ik hoorde Ivon wat tegen Edward zeggen maar kon niet verstaan wat.
Ik loop naar boven toe en fris mezelf wat op, ik trek een andere jurk aan en ga dan voor de spiegel zitten.
Ik borstel mijn haar en steek het op.

Merel :
Ik was al een poosje van het paleis af en het begon al aardig donker te worden.
Ik probeerde zoveel mogelijk door te reizen maar in het donker was het gewoon te gevaarlijk.
Ik stopte en keek even goed om me heen.
Ik zadelde Eros af en legde een deken op de grond.
Ik zocht wat takjes en maakte alvast een vuur.
Ik had wat eten mee gekregen maar ik had geen honger.
Ik voelde me nu al eenzaam.
Om me heen werd het snel donker de duisternis voelde niet goed aan ik kreeg het koud.
Ik moest aan mijn training denken ik moet dit gewoon doen ik heb er zelf voor gekozen.
Mijn handen gingen naar de deken en ik sloeg hem goed om me heen.
Mijn gedachtes gingen naar Ivon ik voelde heel even zijn aanraking en een kus in mijn nek.
Mijn hand gleed naar mijn zilveren hanger ik gaf het hartje een kus "Ik kom zo snel mogelijk terug." fluisterde ik.
Opeens hoorde ik geritsel in de struiken.
Ik schrok mijn hand ging naar achteren waar mijn zwaard lag.
Een klein jongetje kwam de struiken uit.
Ik keek opgelucht naar hem maar al snel kwam er ook nog ene meisje en een oudere man erachter.
"Mevrouw mogen we misschien bij u kampvuur komen zitten ?"
Ik knikte "Maar natuurlijk." ik pakte ene appel uit mijn tas en brak hem door tweeën ik gaf het aan de uitgehongerde kinderen.
"Dank u wel mevrouw ."
Ik stak mijn hand uit naar de man "Ik ben Mer .. ik bedoel ik ben Johanna ." verbeterde ik me zelf.
"Aangenaam Johanna ik ben Johan en dit zijn Hans en Maaika." Ik hurkte op mijn knieën "aangenaam hans en Maaike."

De 3 gingen snel bij het kampvuur zitten.
Ik ging er ook zitten met ze vieren was het toch wat veiliger.
"waar gaat de reis naartoe Johanna ?" vroeg Johan opeens.
Ik keek hem aan "Naar het noorden." Hij keek wat geschrokken.
"Maar mevrouw weet u dat daar de troepen zijn van Heer Daminkas ."
Ik knikte.
Hij keek me wat verbaasd en wat verrast aan "Wat moet daar en vrouw zoals u daar doen ?"
Ik bedacht opeens dat ik niet mocht vertellen wie en wat ik precies was. "Ik ga daar mijn verloofde opzoeken, ik mis hem" loog ik snel.
De man knikte "Aha voor de liefde." glimlachte die.
De kinderen begonnen te giechelen.
Ik bloosde een beetje maar voelde me vooral schuldig dat ik moest liegen.
Maar één ding had ik niet gelogen en dat was dat ik mijn verloofde nu al miste.
De vader en de kinderen vielen snel in slaap.
Ik keek naar het jonge meisje en moest even denken aan mijn eigen vader.
Uiteindelijk viel ik ook in slaap.

Olivia Elaine Newton

Ik had een tijdje in mijn vensterbank gezeten, ik had geen honger dus was niet gaan eten.
Er word op mijn deur geklopt en dan komt er iemand naar binnen toe.
Ik kijk eventjes opzij en zie dan dat het Edward is.
'' Olivia alsjeblieft .. '' zegt hij dan, ik kijk weer naar buiten .. ook al was er niet veel te zien in de donkere nacht.
'' Het spijt me, ik voelde me gewoon schuldig .. en nu voel ik me ook schuldig tegenover jou .. ik bedoelde het niet zo, echt niet .. '' zegt hij dan zowat wanhopig.
Ik zucht eventjes, en kijk dan weer naar Edward .. hij kijkt me wat pijnlijk aan en begon zelfs tranen in zijn ogen te krijgen.
'' Het spijt me zo erg Olivia '' zegt hij dan.
Ik kon hem niet langer zo zien, ik sta op van de vensterbank en loop naar hem toe.
Ik sla mijn armen om hem heen '' het is al goed '' zeg ik dan.
Edward slaat zijn armen ook om mij heen.
Ik bleef maar denken aan Merel .. die zou nu vast helemaal alleen daar buiten in die kou zitten ..

Merel /Johanna :
Allemaal geluiden waar ik niet gewend aan was wemelde om mijn hoofd.
Mijn ogen gingen open en ik keek om me heen.
Het vuur was nog aan maar was wel kleiner geworden.
De vlammen leken wel te dansen.
Ik kon niet meer slapen.
Mijn gedachten waren er niet bij.
En al die geluiden.
Ik zuchtte even diep.
Ik zag dat de drie een stuk rustiger sliepen.

Eros brieste even.
Ik stond op en liep naar hem toe.
Mijn handen gingen over zijn hoofd.
Gelukkig had ik nog ten minste één vertrouwd iemand om me heen.

Het was erg donker maar mijn ogen wende al snel.
Ik luisterde even goed.
Ik hoorde mannen praten.
ik schrok en pakte mijn zwaard.
Ik bond die vast aan mijn middel en pakte mijn boog en pijlen.
Ik sloop rustig naar het geluid toe.
Maar toen ik zag dat het wachters waren liep ik rustig terug.
Ik kwam weer bij mijn zelfgemaakte kamp aan.

Eros stond er nog steeds en de kinderen en de vader sliepen nog.
Ik ging maar weer rustig zitten.
De eerste nacht was het ergste had Robin tegen me gezegd.
Mijn ogen werden op den duur toch wat zwaarder maar slapen werd het niet.

Olivia Elaine Newton

Er loopt even een traan over mijn gezicht, Edward veegt de traan weg.
'' Alles zal goed gaan komen, Merel is een sterke vrouw .. '' zegt hij dan.
Ik knikte '' ik ben gewoon bang dat haar het zelfde overkomt als die man .. '' zeg ik dan.
Edward kijkt me diep in mijn ogen aan en slaat dan zijn armen weer om me heen.
Ik leg mijn hoofd tegen hem aan en zucht eventjes.
Uiteindelijk gaan we samen weer eens in de vensterbank zitten, Edward met zijn armen om me heen en ik met mijn hoofd tegen hem aan.
Al snel was hij in slaap gevallen, maar mij lukte het niet om in slaap te komen.

Merel :
Ik zag de zon op komen en pakte mijn spullen in ik liet wat eten achter voor de drietal.
Eros was gelukkig snel opgezadeld en was weer snel op pad.

Ik kwam al snel in het noorden waar ik moest weten.
Ik kwam veel plat gebrande huizen tegen het zag er duister en kil uit.
ER liepen rillingen over mijn rug.
De poorten van het paleis waar ik moest wezen waren gesloten.
"Wie is daar ?" riep een wachter die op de muur de wacht hield.
"Johanna meneer ik kom van ver , ik heb een afspraak met u meester en zal hem gaan dienen."
Heel even schoot de wachter in een erg schele lach.
Ik probeerde vriendelijk te zijn.
Opeens ging de poort open en ik liet Eros door de poort gaan.
De man waarvoor ik kwam kwam snel aangelopen.
Er liep een knappe jonge mijn leeftijd jongen naast hem.
"Aha daar is onze nieuwe dienstmeid ." lachte die.
Ik had mijn wapens al goed verstopt in mijn tas voordat ze in de gaten kregen dat ik absoluut geen dienstmeid was.
De man bekeek me van top tot teen en knipte met zijn vingers.
Een wat ouder vrouw kwam aangelopen.
"Geef deze dame haar kleding , Ik denk dat ze de mannen goed gaat vermaken." lachte die vals naar me.
Ik wist gelijk waarom iedereen een hekel aan die kerel had.
Eros werd overgenomen door een stalknecht

Ik volgde de oude vrouw en die wees mijn kamer aan.
Het was niet meer dan een bed en een kastje met een kaars erop.
Er lag een korte erg blote jurk op mijn bed.
Ik zuchtte even diep.
de oude vrouw ging uit mijn kamer.
Maar voordat ik me wou om kleden kwam er een man mijn kamer in.
Ik keek even raar op maar ik herkende hem al.
Het was ook één van de ridders aan onze kant.

Hij keek me even goedkeurend aan.
"weet wat jou taak hier is ?"
Ik knikte.
De man gaf mij een klein briefje en ging snel mijn kamer weer uit.
Het briefje stopte ik goed onder mijn kussen.
Ik pakte uit mijn tas een kleine mes die ik onder mijn jurk verstopte.
De jurk was afschuwelijk.
Het was erg bloot en ik voelde me er smerig in.

Ik werd snel geroepen.
De troepen waren binnen gekomen na het lange gevecht en wouden vermaakt worden.
Ik deed snel mijn haar op een staart.

Toen ik binnen liep in het kamp waar de mannen zaten werd er snel een grote inschenk kan met drank in mijn handen geduwd.
Ik moest zorgen dat hun glazen goed gevuld bleven.
Ik werd een paar keer op mijn kont geslagen.

Ik liep snel verder en probeerde me niet schuldig te voelen tegen over Ivon.
Opeens zag ik die jongen weer hij keek naar me maar anders dan de andere mannen.
Hij fluisterde iets tegen de man die naast hem zat.
Ik keek naar het gezicht van de jongen en wist dat het om hem zal gaan.
Hij was de jongen waar deze strijd om was begonnen.

Olivia Elaine Newton

Ik loop wat rond buiten met Edward, opeens komt Ivon aangelopen.
'' Ik zal jullie even alleen laten '' zeg ik dan ik keer me om en loop eventjes weg.
Ik ga het paleis in naar de keuken waar een paar dienstmeiden wat spullen uit de schoonmaakkast halen.
'' Kan ik jullie misschien helpen ? '' vraag ik dan met een glimlach.
'' Dat hoeft niet hoor mevrouw '' antwoord één van hen dan.
'' Ik doe het graag hoor '' zeg ik dan, ze glimlachen.
Ze geven me een schort en al snel begin ik aan de schoonmaak.

Merel /Johanna :

Al snel waren een paar mannen weg gegaan met aan paar andere dienstmeiden.
Het was me wel erg opgevallen dat ze hier iets heel anders bedoelen met dienstmeid.

Ik maakte wat tafels schoon.
Ik kek goed om me heen.
Opeens voelde ik twee handen in mijn zij.
Voor ik het wist gaf ik de jongen achter me een flink klap .
Ik zag dat het die jongen was.
Ik deed mijn handen voor mijn mond "Sorry het spijt me."
De jongen begon te lachen "Het maakt niet uit Johanna."
Ik maakte snel een reverence en keek naar de grond.
"Ik ben Joris ." zei de jongen opeens.
Ik glimlachte vriendelijk .
"Jij bent anders dan de andere dienstmeiden." zei die snel.
Ik pakte snel mijn doek en ging verder met schoonmaken.
"Bevalt het u hier ?" ging hij verder.
Ik was niet bepaalt toe aan een gesprek ik was moe van de reis en ik was in een soort van hel beland.

Ik knikte maar snel en ging verder.
"Wat is die hanger om u hals ?"
Ik draaide me om "U stelt wel veel vragen Joris."
Joris begon te lachen.
"Het is van mijn verloofde zei ik snel.
Ik zag opeens zijn ogen glinsteren.
Ik ging maar snel weer verder.
"Maar u weet wat u taak als dienstmeid hier is ?"
Ik keek hem wat verbaasd "Maar natuurlijk schoon maken en de mannen drinken en eten schenken."
Hij begon te lachen en haalde zijn hand door mijn haar.

Had de koning dit maar er ook bij gemeld wat nou precies de bedoeling was wat ik hier deed.
"ik moet verder "zei ik snel en liep weg.
Ik liep zo snel ik kon naar mijn kamer en zuchtte even van opluchting.
Dit keer kon ik me redden.
Ik vond het verschrikkelijk hier en dat al op de eerste dag.
En voor wat moest ik dit allemaal doen ?
Voor informatie wanneer ze ons gaan aanvallen.
Deze troepen staan er bekend om dat ze steden plat branden kinderen vermoorden kasten leeg roven mannen afslachten en de vrouwen mee nemen en misbruiken.

En dat had ik verwacht dat ik een hartelijke welkom zal krijgen dat was eigenlijk egoïstisch van me zelf.
Ik pakte snel het briefje dat onder mijn kussen lach.
Welkom in de hel Johanna .
Wij zouden jou beschermen als jij jou taken maar volbrengt.
En onthou als ze je ooit ontdekken en je te pakken krijgen pleeg dan zelf moord ..
Ik schrok van de laatste woord.
Mijn ogen gingen er maar steeds overheen.
Op de achter kant van het papier stond dat ik het papier moest verbranden ik pakte mijn kaars en verbranden het papier.

Opeens sloeg iemand mijn deur open .
De oude vrouw stormde op mijn af en pakte me bij mij haar beet "ben jij nou helemaal gek geworden."
Ze gaf me een fikse klap in mijn gezicht.
"Jij wijst de zoon van de baas af dat ga jij goedmaken."
Met angst in mijn ogen keek ik naar de vrouw .
Maar ik ben sterk en stond toen ze me los liet op.
"het spijt mij mevrouw maar ik dacht dat mijn taken schoonmaken en de mannen eten en drinken te schenken."

De vrouw begon te lachen "verkeerd gedacht dame."
Ik keek naar de grond.
Mijn hanger blonk in het licht.
"Maar mevrouw ik ben verloofd en ik werk hier puur om geld te verdienen om het huwelijk te kunnen betalen."
De vrouw begon harder te lachen.
Maar haar gezicht vertrok snel.
"Oke vooruit , maar jij gaat wel jou excuses aanbieden bij de zoon van de baas."
ik knikte "zal ik meteen doen mevrouw."

Olivia Elaine Newton

Ik poets, schrob en bezem.
Ik neem tafels af en doe allerlei van dat soort dingen .. ze zeiden altijd dat schoonmaken je hoofd leeg maakt maar ik had intussen ondervonden dat, dat niet waar was.
Ik blijf maar aan Merel denken en hoopte maar dat het goed met haar zou gaan.

Merel :
Ik liep snel naar de kamer van die zoon.
Mij hand trilde en ik voelde de zenuwen in mijn keel.
Ik klopte op de deur "Binnen!"
Ik deed de deur open.
Joris begon te lachen "Ah Johanna miste je me nu al."
Ik probeerde vriendelijk te zijn maar dit ging wel ver.
Er stonden een par andere mannen achter hem waaronder de man die bij ons hoorde.
Hij keek wat verbaasd naar me.
"mannen jullie kunnen gaan." zei Joris snel.
De man gebaarde iets maar ik kon het niet zien toen die weg liep.

Joris pakte een stoel en gebaarde dat ik moest gaan zitten.
Hij pakte een kan met een drankje dat erg sterk rook.
"U ook ?" ik schudde mijn hoofd "nee dank u wel."
hij fronste zijn wenkbrauw en ging voor me zitten.

Olivia Elaine Newton

Ik ga even met mijn mouw langs mijn voorhoofd en schrob dan verder.
Uiteindelijk ging ik in de hal bezig met poetsen en afstoffen, ook de vloer moest geboend worden.
Opeens komt Edward aangelopen '' Olivia ? '' zegt hij dan wat verbaasd.
Ik kijk op en veeg even mijn haar wat uit mijn gezicht '' ja ? '' vraag ik dan aan hem.
Hij glimlacht eventjes '' er is niets hoor '' zegt hij dan.
Ik knik eventjes en boen dan weer verder.

Merel /Johanna :

Hij dronk het drankje snel leeg en keek mij met ene vuile blik aan.
"Mijn excuses van daar net ik had niet zo grof moeten weg lopen."
Joris begon te lachen "ja ach nou bij deze omdat je voor het eerst ben is je excuses geaccepteerd maar de volgende keer moet je er wat voor doen om het goed te maken." zei hij op een vuile toon.
Ik stond op en knikte en wou weer naar de deur lopen.
"Waar gaat u heen ?"
ik draaide me om "Naar mijn leidinggevende om te gaan schoonmaken ." Hij knikte en gebaarde dat ik mocht gaan.
Ik liep de gang door.
Zo ging er snel wat weken voorbij.
Het werd erg eenzaam en die gangen leken allemaal het zelfde.
Joris werd steeds erger .
Ik had al wel wat informatie voor elkaar gekregen bij wat dronken ridders.
Maar leuk was het niet .
Ik liep rustig naar mijn kamer.
Ik had even pauze.
Ik keek door het raam .
Wat miste ik het paleis wat miste ik Ivon en Olivia.
Hier was ik totaal iemand anders.
Ik hoopte dat ze mijn brieven hadden gekregen en dat ze het begrepen.
Ik zuchtte en plofte heel even op het bed neer.
Ik moest 50 kamers schoonmaken en nog voor het eten en drinken zorgen.
Elke keer als ik Joris niet zijn zin gaf kreeg ik weer meer kamers en weer een straf.
Ze accepteerde hier niet dat ik verloofd was.
Het was een gruwel.
Ik keek op mijn tafel naar mijn laatste brief die ik in code had geschreven.
Deze was voor Edward hier stond alle info in dat die moest weten.
Ik was meer te weten gekomen over de aanval en wat hun technieken hier waren.

Opeens werd er op mijn deur geklopt.
Paul de ridder die aan onze kant stond liep mijn kamer binnen. "heb je de brief klaar ?" ik knikte en gaf de brief aan hem.
Hij gaf me een kus op mijn wang "Die heb je verdient met alles wat je hier mee maakt."
Ik glimlachte "Ow voor ik het vergeet hier een brief van Ivon." zei die snel.
Ik pakte de brief en las hem snel .
Mijn lieve Johanna.
Het is al erg om deze naam te moeten schrijven in plaats van de naam waar ik zoveel van hou.
Het is hier anders zonder jou.
Ik mis je.
Helaas mag ik niet veel in deze bioef neer zetten dat zijn de regels maar vergeet niet dat wij allemaal achter je staan en vooral ik want ik wacht op je en kan niet wachten totdat we getrouwd zijn.
Veel liefs jou Ivon.
Een traan viel op het papier.
paul keek me aan "Nog heel even volhouden je doet het enorm goed ."

Ik knikte.
Toen paul de kamer uit was gelopen ging ik me even opfrissen.
Toen ik mijn omkleden zag ik de litteken dat eerst die wond was het was goed geheeld.
Ik wreef er met mijn vingers overheen.
Ik deed snel mijn kleding weer aan en pakte mijn schort.
Nog heel even Merel nog heel even herhaalde ik in mijn hoofd.

Olivia Elaine Newton

Ik las af en toe de brieven door van Merel.
Zo ook vandaag, ik zat in de vensterbank en las het even door.
Edward komt mijn kamer binnen gelopen, hij loopt op me af.
Ik glimlach eventjes naar hem, hij geeft me een kus.
Ik sta even op en kijk hem aan '' ik mis Merel .. '' zeg ik dan zacht.
'' Nog heel eventjes en dan zal ze hier weer zijn '' antwoord Edward dan.
Ik knik even maar toch mis ik haar nog steeds.
Edward slaat zijn armen om me heen en geeft me nog een kus, dan geeft hij me een kus in mijn nek.
Uiteindelijk draait hij me langzaam om, hij geeft me even een nek en schoudermassage.
Ik sluit mijn ogen eventjes, uiteindelijk draai ik me weer om naar Edward.
Ik druk mijn lippen op de zijne, ik leg mijn handen op zijn borstkas.
Ik voel zijn hartslag, ik maak het eerste knoopje van zijn blouse los.
De tweede, en uiteindelijk heb ik heel zijn blouse los.
Edward trekt hem zelf uit, mijn handen liggen nu tegen zijn blote borstkas .. dicht bij die geweldige spieren.
Ook mijn hart begon sneller te kloppen.

Merel :
Voor ik het wist ging er wat mis.
Paul was ontdekt en ze hadden hem te pakken.
Een paar mannen van ons waren er tegen in gegaan en begonnen te vechten een paar lagen al levenloos op de grond.
Ik wist niet hoe snel ik naar beneden moest komen.
Mijn hand speelde met een zwaard die op de grond lag.
Paul gebaarde naar me dat ik moest maken dat ik weg kwam ze hadden ons ontdekt.
Ik keek geschrokken .
Ik rende snel over het plein heen maar opeens pakte twee handen mijn stevig vast.
"Waar denk je heen te gaan Johanna of kan ik beter zeggen Merel ?"
Ik keek geschrokken naar hem .
Het was Joris.
Hij draaide mijn arm zowat om en duwde me een trap op.
Eenmaal bij zijn kamer aangekomen smeet die me op de grond.
Hij boog zich over mijn heen.
zijn hand ging langzaam via mijn been omhoog.
Ik begon te huilen.
Hij pakte de mes en smeet hem uit het raam.
"Ik denk dat de koning veel betaald voor de verloofde van zijn zoon."
Tranen stroomde over mijn wangen.

Joris begon te lachen "denk je nou echt dat ik medelijden met je krijg?"
Ik stond op en spuugde in zijn gezicht "Ik heb jou medelijden niet nodig."
Hij pakte mijn arm weer beet en draaide hem nu strakker om ik krijste uit van de pijn.
Hij gooide me op het bed.
Ik probeerde me te verzetten.
"Jij bent helemaal niks waard ." schreeuwde die in mijn gezicht.

Olivia Elaine Newton

Ik verplaatste mijn handen langzaam wat naar zijn spieren.
Edward doet de mouwen van mijn jurk omlaag en uiteindelijk sta ik daar in mijn onderjurk en korset.
Edward draait me om en geeft een kus in mijn nek, hij probeert mijn korset los te krijgen maar het lukt hem niet echt.
Ik giechel eventjes en maak hem dan zelf los.

Merel :
Hij gaf me een kus vol op mijn lippen .
"Wachters !" riep die.
Er kwamen twee mannen die me van het bed af pakte en grinnikte.
"Geef Johanna een sterren behandeling." lachte die.
Ik spuugde op de grond "Ik hoop dat jij brand in hel."
Hij begon harder te lachen "Schat dit is de hel."

Ik werd een kelder in getrokken en in een cel gegooid.
"Nou mevrouw u paleisje." grinnikte de wachters.
Ik ging in een hoek zitten met mijn hoofd in mijn handen.
Ik snikte zacht niet om wat ze me aan hadden gedaan maar dat ik Ivon zo miste hoe kon dit alles gebeuren ?
Door wie waren we verraden ?

Olivia Elaine Newton

Edward tilde me voorzichtig op bed.
Hij geeft nog even een kus in mijn nek en drukt zijn lippen nog eens op de mijne.

Uiteindelijk lig ik tegen Edward aan, ik voel zijn nog steeds verhoogde hartslag.
Zijn warmte..
Ik draai me even om naar hem, Edward kijkt me aan met een glimlach.
'' Eigenlijk zijn we wel een beetje heel erg tegen de regels nu '' zegt Edward dan.
Ik giechel eventjes '' regels zijn er om te breken '' antwoord ik dan terwijl ik hem in zijn mooie ogen aankijk.
Edward kijkt me aan met een glimlach '' goh , mevrouw leert ook nog wat van mij '' zegt Edward nog.
Ik giechel even en geef hem nog eventjes een kus en draai me dan om.
Edward legt zijn arm om me heen.
Er word op de deur geklopt '' Edward ben je hier ? '' hoor ik Ivon dan roepen.
Ik probeer mijn lach in te houden '' ja, wacht eventjes hoor ... ik lees heel even het laatste stukje van Olivia haar verhaal '' zegt Edward dan.
Zo snel als we kunnen kleden we ons aan.
'' Binnen '' roept Edward dan, hij pakt even snel het boekje zodat het net lijkt alsof hij die nog in zijn handen heeft.
Ivon doet de deur open, hij kijkt even van Edward naar mij en dan weer van mij naar Edward.
Ik kijk ook even naar Edward en zie dan dat heel zijn haar door de war zit.
Ik kijk heel eventjes naar de grond en zie dan dat mijn haar ook helemaal door de war is.
Ivon kijkt ons nog steeds wat vragend aan '' uhm .. Edward , ik moet even .. wat met je bespreken '' zegt hij dan terwijl hij mij aankijkt.
Edward knikt hij legt het boekje weer neer '' het was weer een geweldig verhaal Olivia '' zegt Edward dan met een glimlach.
Ik kan er niets aan doen en barst in lachen uit, Ivon kijkt nog een keer wat vragend maar loopt dan met Edward weg.
Ik loop naar mijn deur toe en doe hem dicht.
Ik ga er even met mijn rug tegenaan staan en glimlach.
Ik denk aan net .. Uiteindelijk maak ik eventjes het bed op, daarna loop ik naar de vensterbank toe.
Even kijk ik met een glimlach naar buiten maar al snel moet ik weer denken aan Merel.

Merel :
Ik zat in de natte vochtige donkere cel.
Mijn ogen waren al wat gewend aan het donker maar de cel zag er niet beter op.
Ik probeerde niet bang te zijn maar dat lukte niet.
Wat waren ze met me van plan wat zouden ze nu doen ?
Opeens ging er een deur open.
ik hoorde voetstappen richting mijn cel lopen.
andere gevangenen hoorde je roepen maar echt verstaan kon ik ze niet.

Mijn cel deur ging open.
Ik hurkde wat overeind en probeerde wat op te staan.
Voor ik het wist werd ik bij me keel gepakt en tegen de vochtige muur aan gedrukt.
Joris stond tegen over me.
Zijn ogen probeerde ik te ontwijken.
"Oke Johanna jij wou zo graag dienstmeid zijn he."
Ik spuugde in zijn gezicht.
"Ik heet Merel en als mijn verloofde hier van hoort dan.."
hij begon te lachen.
Zijn hand om mijn nek kneep die ietsje verder.
Ik begon het benauwd te krijgen en mijn keel deed zeer.
"Jou verloofde doet helemaal niks anders kan die jou alleen nog maar een niets waardevolle vrouw terug vinden in mijn bed en mag die toe zien hoe ik je afslacht."
Er liepen tranen over mijn wangen.
"Aha ik heb de eigenwijze Johanna stil gekregen of zal ik je toch Merel noemen?"
Ik stikte zowat van de hand om mijn keel en ik kon zowat niks zeggen.
Opeens liet die me los.
Ik zakte tegen de muur op en smachtte naar adem.

Hij hurkte voor me neer.
"Ik ga jou leven tot een hel maken totdat je me smeekt tot de dood."
Ik zag de vuur in zijn ogen staan.
Hij leek op zijn vader en nu begon ik langzaam alles te begrijpen.

Hij riep wat wachters.
"Willen jullie Merel ook wel Johanna een prachtige verfrissing geven." zei hij met een schele lacht
"Ow wacht" hij pakte me bij me jurk beet en scheurde hem open "Ik help wel een handje."
De wachters keken me aan met een smerige blikken.
Eentje hield me vast en de andere sloegen tot me in.
Ze gaven me pijnlijke trappen in mijn buik.
ze scheurde mijn jurk .
ze trokken aan mijn haar.
Joris keek toe.
Toen ze eenmaal klaar waren en ik weer op de grond lag liep die naar me toe "Wie heeft jullie de opdracht gegeven om ons te spioneren ?" Ik probeerde overeind te komen en begon te lachen "je kan me pijn doen me verminken of mijn kleding vernielen, Maar ik zal nooit maar dan ook nooit het koninkrijk verraden waar ik van hou."
Joris keek me aan en gaf me een fikse klap in mijn gezicht het werd zwart voor mijn ogen.
Het enige wat ik nog hoorde was Joris die zei dat ik zeker wel zal praten als die klaar met me was.

Olivia Elaine Newton

Ik zucht even, er spoken twee beelden door mijn hoofd .. Merel en het beeld van net.
Ik staarde wat voor me uit, uiteindelijk komt Edward weer binnen gelopen.
Ik glimlach naar hem, hij kijkt wat zorgelijk.
" Is er iets ? " vraag ik dan aan Edward, hij kijkt even op.
" Ivon kon er niet meer tegen ... Ik kon hem niet tegen houden .. " zegt Edward dan.
Ik kijk hem met grote ogen aan " heeft hij zelfmoord gepleegd ? " zeg ik dan geschrokken.
Edward schud snel zijn hoofd " hij is onderweg naar Merel .. " antwoord Edward dan zacht.
Ik blijf Edward geschrokken aankijken.

Merel :
Mijn ogen gingen langzaam open.
Alles zag er wazig uit maar waar ik ook was het leek in op de cel waar ik eerst in zat.
Toen mijn zicht eindelijk wat beter was keek ik om me heen.
Ik zat vastgebonden en probeerde me los te trekken.
"Aha prinsesje is wakker."
Hoorde ik opeens Joris zeggen.
Nu besefte ik eindelijk waar ik was.
Ik zat vastgebonden op het bed van Joris.
Ik had een verschrikkelijke pijn in mijn buik.
Mijn hoofd bonkte.

Opeens sloeg de deur open.
"Meneer u plan werkt we hebben beet."
Ik keek hem aan.
"Wat heeft gewerkt wat hebben jullie gedaan." schreeuwde ik.
Joris ging naast me zitten en streek met zijn handen over mijn benen.
"Je krijgt bezoek van je verloofde."
Ik kon mijn oren niet geloven.

er schoten tranen in mijn ogen.
"Laat Ivon met rust!"
Hij begon te lachen.
"Aha dus ons prinsesje wilt praten ?"
Ik keek bezorgd naar de dekens op het bed.
Er vielen tranen op de handen van Joris die op mijn benen lagen.
Joris stond op.
"Verwelkom haar verloofde ."
De man begon te lachen en liep de kamer uit.
Joris stond weer op en ging op een stoel zitten.

Mijn hoofd bonkte nog steeds.
Ik zag dat er druppels bloed op de lakens vielen.
Het vermengde zich met mijn tranen.
"Laat hem alsjeblieft met rust ik zal alles doen wat jullie willen." smeekte ik zacht.
Joris begon te lachen .
"alles ?" ik knikte.
Hij stond op en boog zich over me heen hij rukte de ketting om mijn nek los en gaf me een kus op mijn wang.
"We hebben jou informatie niet meer nodig." fluisterde die in mijn oor.
Ik keek hem verward en verbaasd aan.
"Jou vriend , één van de andere heeft alles al opgebiegt toen we hem op de pijnbank legde.
Moet toegeven hij was een stuk makkelijker dan jij."

Olivia Elaine Newton

'' Weet hij niet hoe gevaarlijk dat is ?! Is hij gestoord geworden ! '' roep ik dan geschrokken uit.
Edward legt zijn vinger op zijn mond '' sorry '' zeg ik dan.
Edward schud zijn hoofd .. ik denk na, wat zouden we toch kunnen doen .. we konden hem niet terug gaan halen.
Of toch wel ? Nee .. dat zou te gevaarlijk worden.

Merel :
Joris liep de kamer uit met mijn hanger.
probeerde mijn handen los te maken.
Ze hadden de touwen zo straks geknoopt dat het pijn deed.
Ik was boos ik was bezorgd ik kon het niet geloven in wat voor nachtmerrie ik was beland.
Opeens voelde ik me helemaal gedoofd.
Ik staarde naar de muur.
Opeens vielen mijn ogen op een mes die op het kastje naast het bed lag.

Ik probeerde mijn benen onder mijn lichaam vandaan te krijgen.
Met mijn voeten deed ik mijn schoenen uit.
Met mijn tenen probeerde ik de mes te pakken.
Mijn polsen die vast zaten deden zeer van de spanning die ik op mijn lichaam deed.
Opeens hoorde ik de mes vallen.
De hoop om me zelf te bevrijden was voorbij.
Ik kon er niet meer bij.
Tranen rolde over mijn wangen.
Ik hoorde manen op het plein zich verzamelen.
Ik hoopt zo dat Ivon verongelukte onderweg en niet hier heen kon.
Ik mocht niet zo denken.

Ik sloot mijn ogen.
"Lieve God als er daar iemand is en als daar iemand is die van mij houd alstublieft ik smeek u help ons."

Olivia Elaine Newton

Ik leg mijn hoofd even in mijn handen en zucht, ik schudde mijn hoofd en barste in tranen uit.
Edward loopt naar me toe en slaat zijn armen om me heen, hij geeft me een kus op mijn wang.
'' Het gaat vast wel goed komen, we zijn tot nu toe toch overal uitgekomen ? '' zegt Edward dan troostend.
'' Maar wat als het dit keer fout gaat ... '' antwoord ik dan.
Ik sla mijn armen ook even om Edward heen.

Merel :
Ik hoorde een paard aankomen.
Ik hoorde de stem van Ivon.
Een man liep de kamer in en pakte me beet.
Ik schreeuwde ik trapte ik bartte in tranen uit.
De enige wat de man kon doen was lachen.
Hij pakte me strak beet bij mijn armen en tilde me de kamer uit.
Hij stopte bij een muur dat ik het hele plein kon zien maar hun mij niet konden zien.
Ik zag Ivon en Joris tegen over elkaar staan.
Hij gooide de hanger die ik om mijn nek had voor Ivon neer.
"Je bent te laat ze is dood." waren de woorden die ik hoorde.
Mijn mond was dichtgemaakt met een doek zodat ik niet kon schreeuwen.
Ik zag Ivon in elkaar klappen van verdriet.
Joris ging tegenover hem staan en pakte zijn zwaard.

Ik kon het niet aanzien maar mijn gezicht werd vastgehouden zodat ik alles moest zien.
Ivon pakte de hanger in zijn handen.
"Ik laat u voor deze keer gaan maar wij zijn nog niet klaar met jullie , jullie verdienen straf voor het spioneren van ons." Zei Joris.

Ivon stond op ik zag dat die was bezweken aan het nieuws.
"Heeft u mij niet genoeg gestraft u heeft waarvan ik het meest van hou van me afgenomen."
Joris ging tegenover hem staan en drukte zijn zwaard op zijn arm hij merkte hem.
Ik hoorde Ivon krijsen van de pijn maar de pijn dat die dacht dat ik er niet meer was deed veel meer pijn.
"Ga nu voordat ik me bedenk!" riep Joris.
Ivon ging op zijn paard zitten en reed weg.
De tranen liepen nog steeds over mijn wangen.
Die blik van Ivon de pijn de merk op zijn arm.

Alles ging zo snel.
Ik was uitgeput gedoofd mijn hart deed zeer.
Ze hadden alles maar dan ook alles waarvan ik lief had kapot gemaakt.
De woede kook in mijn aderen.
Ik werd weg gehaald en weer in op het bed van Joris vast gemaakt.
Joris kwam binnen.
En lachte me vol in mijn gezicht uit.
"Hij houd echt van je." lachte die.
Een paar mannen waren met hem mee gekomen.
"Ik wou dat je dit hoort Merel."
Hij draaide zich om naar de mannen.
"Val vannacht het paleis aan en dood iedereen die op je pad komt."

Olivia Elaine Newton

Na een hele tijd hoor ik een paard aan komen rijden, ik zie dat het Ivon is vanuit mijn raam.
Zo snel als ik kan ren ik naar beneden toe, ik ren op Ivon af.
Ik zie hem in tranen zitten '' wat is er gebeurd ?! '' vraag ik in paniek.
Ivon schud zijn hoofd '' vertel het ! '' roep ik uit.
'' Ze is dood .. '' hoor ik hem dan zacht zeggen.
De wereld leek te stoppen met draaien, de tijd leek stil te staan, mijn ogen werden even groot .. ik stopte even een momentje met ademen.
De beste vriendin die ik ooit had gehad, die me door alle narigheid heen had geholpen was dood ..
Edward komt net aangerend op het moment dat ik bijna op de grond val, hij vangt me op.
Ik barst in tranen uit .. het leek net alsof het licht in de wereld uit was gezet ondanks dat het zonnetje er nog was.
Het leek alsof er geen nacht of dag meer zou komen ..
Ik was kapot..

Merel :
het enige lichtje hoop dat ik had was gedoofd.
Ik zat daar maar voor me uit te kijken.
Joris zat daar maar te lachen en grappen te maken.
Hoe kon die , wat had ik hem aangedaan dat die mij dit alles aan deed.
"Waarom !?" waren de woorden die al schreeuwend over mijn lippen rolde.
Joris keek me aan.
"Omdat dit de hel is dit is wat het leven is ." waren zijn woorden.
Ik bleef hem aankijken.
Hij nam een stap dichterbij en boog zich over me heen hij gaf me een kus in mijn nek.
Ik deed niks ik was gedoofd ik voelde niks meer.
Hij ging verder en ik keek hem aan.
Hij stopt en begon te lachen.
"Hoe kan het ik heb de eigenwijze de Merel met de grote mond helemaal stil gekregen. Waar is je strijdlust je verdriet."
Ik keek hem aan "Die heb jij allemaal kapot gemaakt."
Hij liep naar een fles en goot dat in een glas.
Hij dronk het op en liep weer naar me toe.
Op dat moment kwam zijn vader binnen.
"Wat heb jij gedaan !? "schreeuwde die bedreigend.
Joris legde hem alles uit en zijn vader keek niet blij.

Toen die mij zag werd die nog minder blij.
"Maar vader ze denken dat ze dood is ze zijn nu in rauw dit is het beste moment."
Zijn vader keek bedenkelijk naar mij maar ik zag en glimlach op zijn gezicht verschijnen.
"Zorg dat je haar ver weg wegstopt ." waren dan zijn laatste woorden toen die de kamer uit liep.
Joris keek me aan en ik zag heel even de lieve kant van hem hij was gewoon maar een zoon die na zijn vader luisterde.
Hij was maar gewoon een zoon die zijn vader trots wou maken.

Olivia Elaine Newton

Ivon was inmiddels ook helemaal betraand terug komen lopen.
Ik hing nog steeds verslagen te huilen in de armen van Edward die me hadden opgevangen.
Opeens ruk ik me los '' het is jouw schuld ! Jij wou Merel wegsturen , je had ook iemand anders kunnen kiezen ! '' roep ik boos uit.
Ik zie de pijn in Edward zijn ogen verschijnen van wat ik tegen hem gezegd had.
Edward wist niet waar hij moest kijken, ik had hem zwaar veel pijn gedaan door dat te zeggen.
Ik begin nog harder te huilen '' sorry het spijt me, ik .. sorry '' zeg ik dan huilend.